Działanie przeciwbólowe
Magnetoterapia pulsacyjna, poprzez indukcję elektromagnetyczną generuje prąd w włóknach nerwowych. Indukowany prąd przyczynia się do blokady przekazywania wrażeń bólowych z bolącego miejsca przez rdzeń kręgowy do ośrodków mózgowych. W wyniku tego procesu oraz dodatkowych mechanizmów dochodzi do łagodzenia bólu. Do tych mechanizmów należy podwyższone wydzielanie endorfin, złagodzenie stanów zapalnych oraz obrzęków. Ponadto, działa również mechanizm miorelaksacyjny, czyli uwalnianie napięcia mięśniowego.
Zwiększone wydzielanie endorfin i regulacja przenikania jonów wapnia przez błonę komórkową również przyczyniają się do rozszerzenia naczyń krwionośnych, działania przeciwbólowego i uspokajającego.
Po zastosowaniu magnetoterapii pulsacyjnej wykazano zwiększoną aktywność dehydrogenazy mleczanowej w poddanych zabiegom mięśniach. Dehydrogenaza mleczanowa jest odpowiedzialna za usuwanie kwasu mlekowego, który pobudza receptory nerwowe i wywołuje ból.
Działanie gojące
Gojące i regeneracyjne działanie magnetoterapii pulsacyjnej na kości i tkanki miękkie polega na niespecyficznym podrażnieniu błony cytoplazmatycznej (komórkowej). To podrażnienie prowadzi do aktywacji łańcucha metabolicznego, w którym kluczową rolę odgrywa zmiana stosunku cAMP/cGMP, czyli cyklicznego adenozynomonofosforanu i cyklicznego guanozynomonofosforanu.
W wyniku działania regeneracyjnego na kości, zabiegi powodują wzrost aktywności osteoklastów, co inicjuje proces odnowy tkanki kostnej. Magnetoterapia pulsacyjna wyraźnie przyspiesza gojenie, pobudza tworzenie nowej tkanki, poprawia zwapnienie oraz zwiększa wrażliwość na parathormon, który pomaga kontrolować poziom wapnia w organizmie.
Lepsze ukrwienie tkanek i zwiększona saturacja tlenowa sprzyjają szybszemu ustępowaniu stanów zapalnych we wszystkich tkankach, a także wzmacniają działanie ewentualnej terapii antybiotykowej.
Magnetoterapia pulsacyjna znacząco przyspiesza również gojenie uszkodzonych nerwów obwodowych, co prowadzi do szybszej regeneracji neurofibryl (włókien w neuronach) oraz wzrostu centralnych aksonów (włókien wychodzących z komórek).
Działanie przeciwobrzękowe
Obrzęk jest spowodowany zaburzeniem krążenia krwi na poziomie naczyń włosowatych, a następnie gromadzeniem się płynu między komórkami.
Celem zastosowania magnetoterapii pulsacyjnej jest zapobieganie głównym przyczynom obrzęków, tj. zwiększonemu ciśnieniu krwi w w naczyniach włosowatych (najmniejszych naczyń krwionośnych w organizmie), zaburzeniom odpływu płynów z tkanki, oraz ewentualnemu zwiększeniu przepuszczalności ścian naczyń włosowatych.
W działaniu przeciwobrzękowemu magnetoterapii pulsacyjnej kluczową rolę odgrywa poprawa perfuzji, czyli lepszy przepływ płynów przez tkanki.
Przyspieszenie przemiany materii po zastosowaniu magnetoterapii pulsacyjnej umożliwia szybsze wchłanianie obrzęków, a w danym obszarze obserwuje się również wyraźne działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe.
Działanie miorelaksacyjne
Działanie magnetoterapii pulsacyjnej przyspiesza usuwanie kwaśnych metabolitów, które powodują bolesne podrażnienia w mięśniach oraz w miejscach chronicznych stanów zapalnych.
Usuwanie tych metabolitów jest efektem poprawy perfuzji (przepływu płynów przez tkanki) oraz zwiększonej aktywności dehydrogenazy mleczanowej, która jest kluczowa w eliminacji kwasu mlekowego.
Zastosowanie magnetoterapii pulsacyjnej znacząco zmniejsza napięcie mięśniowe (skurcze). Ponadto terapia redukuje podrażnienia korzeni nerwowych, które często wywołują mrowienie oraz pulsujący lub palący ból.
Dzięki łagodzeniu bólu przez magnetoterapię pulsacyjną, poprawiają się reflexy organizmu, co prowadzi do rozluźnienia skurczów i napięć mięśniowych. To rozluźnienie przyczynia się do dalszego łagodzenia bólu.
Zastosowanie magnetoterapii pulsacyjnej prowadzi zatem do rozluźnienia mięśni szkieletowych i poprawy zakresu ruchu, co umożliwia rozszerzenie terapii o łatwiejsze ćwiczenia rehabilitacyjne.
Działanie wazodylatacyjne
Magnetoterapia pulsacyjna z odpowiednio dobranymi parametrami działa przeciwko tzw. zlepianiu się erytrocytów (aglutynacji), które przenoszą tlen we krwi. Efektem tego działania jest ponowne rozproszenie erytrocytów, co zwiększa powierzchnię zdolną do wiązania tlenu. Krew, która przeszła przez pulsacyjne pole magnetyczne, lepiej utlenia się i efektywniej przenosi tlen do tkanek.
Dzięki magnetoterapii pulsacyjnej dochodzi do aktywacji układu przywspółczulnego oraz przepływu jonów Ca2+, co prowadzi do rozluźnienia mięśni naczyń krwionośnych, zwłaszcza zwieraczy naczyń przedwłosowatych, a następnie do ich rozszerzenia (wazodylatacji).
Zastosowanie pulsacyjnego pola magnetycznego o niskiej częstotliwości wpływa na polaryzację czerwonych krwinek, co oddziałuje na tonus mięśniowy drobnych naczyń krwionośnych, tętnic i naczyń włosowatych. W rezultacie następuje rozszerzenie krwiobiegu (wazodylatacja i poprawa mikrokrążenia), co prowadzi do lepszego zaopatrzenia tkanek w utlenioną krew i substancje odżywcze. Poprawa mikrokrążenia przyspiesza również usuwanie toksycznych substancji i metabolitów z tkanek.
Ponadto magnetoterapia pulsacyjna znacząco poprawia ciśnienie cząstkowe tlenu i wpływa na elastyczność krwinek, co ułatwia ich przepływ w układzie krwionośnym. Długotrwałe stosowanie tej metody prowadzi także do neowaskularyzacji, czyli szybszego tworzenia nowych naczyń krwionośnych.
Zastosowanie pulsującego pola magnetycznego zmniejsza również ryzyko powstawania zakrzepów krwi (skrzeplin).
Działanie metaboliczno-detoksykacyjne
Magnetoterapia pulsacyjna równomiernie przenika przez tkanki ludzkie, co sprawia, że jest jedną z nielicznych metod, które mogą działać również w przypadku wewnętrznych stanów zapalnych.
W miejscu zastosowania magnetoterapii pulsacyjnej, wpływa na każdą komórkę, indukując w niej słaby prąd elektryczny. W wyniku indukcji prądów elektrycznych dochodzi do zmian potencjałów powierzchniowych komórek. Kluczowym elementem każdego procesu detoksykacji jest lepsze zaopatrzenie w substancje odżywcze oraz efektywniejsze usuwanie produktów przemiany materii z tkanek.
Głównym organem detoksykacyjnym w organizmie jest wątroba, dlatego zaleca się skoncentrowanie zastosowań magnetoterapii pulsacyjnej na tym właśnie organie. Funkcjonowanie wątroby wspomaga także odpowiednie nawodnienie, które można osiągnąć dzięki płynom, które przeszły tzw. magnetyzację. Jest to proces, w którym działanie pulsacyjnego pola magnetycznego na wodę zmienia jej strukturę. Taka woda lepiej wiąże cząsteczki tlenu i jest bardziej miękka, co sprzyja rozpuszczaniu i usuwaniu odpadów oraz innych metabolitów.
.png "ph"){kind=small}
